Lornetka – budowa

Wyróżnia się trzy typy lornet w zależności od budowy:

• Lorneta prosta – to lorneta, której zaletą jest prosta konstrukcja, a rozstaw obiektywów odpowiada rozstawowi oczu człowieka. Szkła zastosowane w niej są małe, niezbyt jasne, a tym samym dające niewielkie powiększenie. Lorneta tego typu to tzw. lorneta Galileusza. Jej cechą charakterystyczną jest skupiający obiektyw i rozpraszający okular. Pole widzenia takich lornet jest niewielkie, a powiększenie do 3x. Najczęściej są to lornetki teatralne.

• 

  Lorneta pryzmatyczna – to lorneta o rozstawie obiektywów większym niż rozstaw oczu człowieka. Różnica odległości między osiami lunet (środkami obiektywów) a osiami oczu człowieka (środkami okularów) jest niwelowana przez zastosowanie pryzmatów. Oprócz niwelowania odległości pomiędzy obiektywami lornety skracają one wyraźnie układ optyczny do poręcznych rozmiarów i odwracają obraz. Pryzmaty znajdują się pomiędzy obiektywami i okularami, które są skupiające. Lornety pryzmatyczne  umożliwiają uzyskiwanie większych jasności dzięki zastosowaniu większych szkieł. Kolejną zaletą lornet pryzmatycznych jest regulacja rozstawu okularów do rozstawu oczu użytkownika. Są to najczęściej spotykane lornetki (tzw. polowe). Przykłady to: lornetki wojskowe i turystyczne.

• Lorneta peryskopowa – najczęściej jest to układ dwóch peryskopów na jednym statywie, ustawionych wobec siebie w kształcie litery V. Stosuje się je do obserwacji zza przeszkody w terenie. Lornety te dają duże powiększenie. Ponadto dzięki dużemu rozstawowi obiektywów są one stosowane jako precyzyjne dalmierze do celów wojskowych oraz w geodezji. Ich wadą jest stosunkowo duży ciężar.

Dokładne modele lornetek można sprawdzić w rankingu TOP5 – Lornetki.

W obserwacjach astronomicznych zastosowanie mają również lornety pryzmatyczne, których okulary są odchylone od osi obiektywu o kąt 45° -90°. Dzięki temu w sposób komfortowy można obserwować obiekty położone na niebie bez potrzeby przechylania głowy.